Eicca Toppinen, Perttu Kivilaakso, Antero Manninen, Paavo Lötjönen i Max Lilja są absolwentami prestiżowej Sibelius Academy. Latem 1993 roku, na obozie studenckim, wpadli na pomysł zagrania utworów Metalliki na wiolonczelach. Początkowo nie traktowali tego zbyt poważnie. Przez następne dwa i pół roku grali na żywo wyłącznie repertuar klasyczny. Ich pierwszy koncert przed rockową publicznością odbył się pod koniec grudnia 1995 roku. Był to więcej niż sukces - wszyscy obecni na sali znali oczywiście na pamięć utwory Metalliki i śpiewali je z akompaniamentem wiolonczel... Członkowie kwartetu wspominają: To było jak trzęsienie ziemi: jednocześnie grać i słyszeć ludzi śpiewających: "Master! Master! Master of Puppets I'm pulling your strings ... ".

Kari Hynninen z Zen Garden zauważył czterech wiolonczelistów podczas koncertu w metalowym klubie Teatro w Helsinkach. Po tygodniu skontaktował się z nimi i wstępnie dogadali się. A już w marcu 1996r. Apocalyptica rozpoczęła pracę w studiu nagraniowym. Przed robieniem nowego albumu grupa miała rozpracowane jedynie trzy utwory Metalliki: Creeping Death, Master of Puppets i Welcome Home (Sanitarium). Kolejne piosenki były nagrane już podczas prac nad "Plays Metallica By Four Cellos" " Kiedy zacząło się nagrywanie nikt nie wiedział jak to się robi i było to raczej klasyczne: czterech wiolonczelistów grało w sali w której były porozwieszane mikrofony w różnych odległościach od grających. Ale cena jaką postawilo studio nagraniowo Sibelius-Academy przekreśliło nasze plany. Musieliśmy cofnąć się do małego studia w Sibelius-Academy i dlatego byliśmy zmuszeni przemyśleć nasz pomysł jeszcze raz. Jako podstawa albumu nagrywaliśmy po dwie wiolonczele za jednym razem a później po jednej. tworzenie albumu było jednym wielkim zadaniem, wyzwaniem. Nikt nie wiedział jak dokładnie ma wyglądać album, więc doszliśmy do wniosku że użyjemy oryginalnego dzwięku wiolonczeli i kilku małych dodatków. Graliśmy również piosenki Sepultury, ale nam najbardziej odpowiadały na albumie covery Metalliki. Pierwsza piosenka musiała być łatwo rozpoznawalna jako utwór Metalliki. Więc cóż mogło by bardziej pasować niż utwór Enter Sandman. Nasza technika (ciężkie granie) uniemożliwiało nam granie większość trudnych (czyli szybkich) utworów jak Blackened, Damage Inc., One. "

Nie tylko publiczność oszalała na punkcie Apocalyptici; również wytwórnia płytowa zareagowała natychmiast. Kontrakt został podpisany w następnym tygodniu. W tym momencie pojawiło się pytanie, które utwory nagrać na płytę. Albumy Metalliki są pełne wspaniałych nagrań; powstało wiec kilka konkurujących ze sobą propozycji. Granie na wiolonczeli wymaga dużo wysiłku fizycznego. Powodowało to pewne ograniczenia w wyborze piosenek - szybkie solówki odpadały w przedbiegach. Lista proponowanych utworów stawała się coraz krótsza i w końcu stanęło na ośmiu, które można znaleźć na płycie "Plays Metallica by Four Cellos". Są to kolejno: Enter Sandman, Master Of Puppets, Harvester Of Sorrow, The Unforgiven, Sad But True, Creeping Death, Wherever I May Roam, Welcome Home (Sanitarium).

Już w czasie sesji nagraniowej zaczął się w mediach szum związany z albumem. Dzięki agencji Reuter o projekcie dowiedział się cały świat, zaś MTV NEWS w Europie i Stanach Zjednoczonych na bieżąco informowały o poczynaniach Apocalyptici. Zespół zaczął koncertować wraz z takimi sławami, jak Sex Pistols, Sepultura czy Bad Religion. Debiutancki album sprzedał aż w 350 000 sprzedanych egzemplarzy.

W dniach 25 i 26 stycznia 1997 Apocalyptica zawitała do Polski z wizytą promocyjną, dając koncert w studiu radiowym i udzielając wywiadu w programie Alicji Resich-Modlińskiej "Wieczór z Alicją".

Na wiosnę 1998 roku Apocalyptica wydała swoją drugą płytę - "Inquisition Symphony". Oprócz kolejnych coverów Metallici nagrali również utwory innych zespołów (Sepultura, Pantera, Faith No More) oraz.... trzy własne kompozycje. Napisał je Eicca Topinen w czasie świąt Bożego Narodzenia 1996 (Harmageddon) i na jesieni 1997 roku (M.B. i Toreador). Nowa płyta jest ostrzejsza i jeszcze bardziej "metalowa". Wyraźnie słychać, że występy na żywo, a szczególnie występy z Metallicą im służą . Po wydaniu płyty, zespół wyruszył w ogromną trasę koncertową, witając min. w Włoszech, Grecji, Luxemburgu, Meksyku, Czechosłowacji, Węgrzech, Litwie, Bułgarii i oczywiście w Polsce.

W październiku 2000 roku okno na świat ujrzał ich trzeci album "Cult" , na której to znalazło się 13 utworów w tym trzy covey min. Fight Fire With Fire "Metallicy". Zespół skomponował 10 włsanych utworów, nie brakuje również ballad. Ta płyta wyraźnie różni się od pierwszych dwóch płyt tym, że została wzbogacona dodatkami w stylu bębnów perkusji. Płyta wiele zyskała na tym ale i także straciła. Brak już było tego dźwięku i uderzenia co na pierwszej płycie. Przed nagraniem płyty, zespół opuścił Antero Manninen. Musiał zdecydować czy koncentruje się na zespole czy nie. Antero, który jednak zawsze był bliżej muzyki klasycznej niż którykolwiek z członków zespołu, zdecydował że wybiera klasykę. Do zespołu trafia Perttu Kivilaakso. Perttu grał kiedyś z zespołem, w 1995 roku, podczas jednego z wczesnych występów metalowych. Wtedy miał tylko 17 lat. Zagrał jeden kawałek, ale ponieważ jego kariera w muzyce klasycznej zapowiadała się doskonale, zespół nie chciał mu w niej przeszkadzać. To on sam zdecydował o przejściu. Po nagraniu płyty zespół wyruszył w trasę koncertową. Zawitał mim. do Polski dając dwa koncerty 1 i 4 grudnia 2000r. Koncerty cieszyły się wielkim powodzeniem, dlatego też postanowiono zrobić w jednym dniu dwa koncerty o różnej godzinie. To był jak narazie ostatni pobyt finów w naszym kraju i miejmy nadzieję, że w przyszłości znajdą miejsce w swoich planach dla nas.

Na zimę 26 marca 2001r został wydany "Path Vol. II". Na singlu znalazła się wokalna wersja utwru "Path" z płyty "Cult". Tekst do piosenki napisała i zaśpiewała Sandra Nasic z znanego zespołu Guano Apes. Singiel został wydany przez The Horus Studios. Po raz pierwszy Sandra wystąpiła z Apocalypticą 12 lutego 2001r. w Stuttgartcie, gdzie zresztą wykonałna go po raz pierwszy. Dodatkowo na singlu znalazły się dwa utwory zagrane na żywo w Monachium, Muffathalle, 24 października 2000 roku

Po wydaniu singla "Path Vol. II" przyszedł czas na kolejną płytę. Tym razem była to re-edycja płyty "Cult" pod tytułem "Cult Special Edidtion 2001" na, której znalazły się 2 płyty. na pierwszym CD znalazł się cały album "Cult" natomiast na drugiej wokalne wersje "Path Vol. II" i "Hope Vol. II" oraz 3 kawałki zagrane na żywo na koncercie w Monachium: Harmageddon, Inquisition Symphony, and Nothing Else Matters.

Następnie przyszedł czas na pierwsze w historii zespołu Live DVD. Zostało wydane dokładnie 30 lipca 2001 roku. Na filmie znalazł się koncert zarejstrowany podczas występu w niemieckim Monachium. Na DVD znalazło się około 25 utworów plus także najnowszy projekt klipu "Little Drummer Boy". Miły polski akcent - video z "Little Drummerboy" nagrano na warszawskim koncercie Metallicy (01.06.1999) na Stadionie Gwardii, gdzie Apocalyptica była supportem Metallicy.

Wcześniej "Hope Vol.2" z udziałem Matthiasa Sayer'a z Farmer Boys został wybrany jako ścieżka dźwiękowa do filmu "VIDOCQ". Występują w nim: Gérard Depardieu, Guillaume Canet, Ines Sastre, André Dussolier. Reżyseria: Pitof. Po premierze filmu został wydany singiel "Hope Vol.2". oraz dodatkowo nakręcono do niego teledysk. "Hope Vol. II" został wydany przez Apocalypticę na jesień 5 października 2001r. Na singlu znalazła się wokalna wersja utwru "Hope" z płyty "Cult". Tekst do piosenki napisał i zaśpiewał Matthias Sayer z niemieckiego zespołu Farmer Boys. Na singlu znalazły się także inne utwory: "My Friend Of Misery" Metallicy oraz "South Of Heaven & Mandatory Suicide" Slayer'a .

Po nagraniu singla "Hope Vol.2", Apocalyptica nagrała wraz z artystką z Turcji Sebnem Ferah, utwór "Perdeler". Więcej informacji m.in.: info o piosence, miejmy nadzieję utwór audio, informacje o tureckim artyście, znajdziecie wkrótce na oficjalnej stronie zespołu.

Jednak wkrótce fanów dobiegła zła wiadomość. 9 stycznia 2002 r. zespół opuścił Max Lilja. Urodzony w 1975 roku w Vantaa w Finlandii. Początkowo uczył się grać na skrzypcach, ale w wieku 7 lat na dobre chwycił za wiolonczelę. Studia na Akademii Muzycznej zaczął jako niespełna 9 latek, a w wieku lat 17 rozpoczął również studia politechniczne. Na codzień gra w kilku orkiestrach. Zespół wstrzymał chwilowo koncerty ponieważ szuka zastępcy. Trwają prace nad nowym albumem zespołu. Po odejściu Maxa, zespół szuka zastępcy. Chwilowo utrudnia to pracę. Ale według obiecywań zespołu nowy album będzie zawierał więcej mocy i energii i będzie inny niż dotychczas.