Co znaczy Dimmu Borgir?
Dimmu Borgir można przetłumaczyć : Dimmu - mglisty/mroczny , Borgir - warownia/twierdza

Historia
Dimmu Borgir powstali podczas mroźnej norweskiej zimy na przełomie 1992 / 1993 roku. Na początku w skład wchodzili : Silenoz ( wokal / gitara ), Shagrath ( wokal / gitara ), Tjodalv ( bebny ),Brynjard Tristan ( bas ) Stian Aarstad ( klawisze ).Sama nazwa dimmu borgir pochodzi z języka islandzkiego i znaczy ciemna twierdza. Istnieje tajemnicze miejsce w Islandii o tej samej nazwie, z którym wiąże się stara legenda, według której owe dimmu borgir jest brama do piekła. Z końcem 1994 ukazał się pierwszy album "Ciemnej Twierdzy" "For all tid" zawierający dziewięć utworów, w owym czasie ( a może i po dziś dzień ) bezkonkurencyjne w swoim gatunku. Wydawałoby się ze kompozytorskie zdolności Norwegów osiągnęły swój zenit już z pierwsza płytą. Jak Dimmu Borgir oceniają swoje kompozycje ? Shagrath cyt.:



"I think of our music as a gate to another world. Where only the darkest sorrow exist.A world of deep forests and misty mountains.Dark melancholy and beauty mixed together in our music can reach in to the hidden places of the deepest sorrow in the minds of those who listen our music.Besides that there is also a pure satanic message in our lyrics.We take our inspiration from the greatness of the norwegian nature, sorrow and power of our lord satan.





W lecie 1996 ukazał się kolejny, z napięciem oczekiwany album "Stormblast", który wypadł równie dobrze jak debiut Norwegów. W 1997 w raz z nowym basista Nagash`em nagrało Dimmu Borgir płyte "Enthrone darkness triumphant", która pobiła wszystko z gatunku black co do tej pory usłyszało ludzkie ucho. Dziesięć utworów, wspaniale pracujące gitary, piekielna atmosfera, genialny keyboard i mrożący krew w żyłach wokal. Ten album wpisał na zawsze już nazwę Dimmu Borgir na listę najlepszych z najlepszych w black`owym światku.

W połowie 1998 ukazała się płyta "Godless savage garden". Na tej płycie znalazły się dwa nowe utwory, cover - wersja "Metalheart" Accept´ow ( wszyscy w zespole są zagorzałymi fanami Accept i Twisted Sister, kto by pomyślał ! ), dwa w nowej wersji nagrane utwory z pierwszej płyty "For all tid" i trzy utwory live nagrane na Metalmanii w Polsce. Pod koniec roku 1998 ujrzała światło dzienne kolejna płyta "Spiritual black dimensions".

Nastąpiło trochę później kilka zmian w składzie zespołu. W 1999 roku wyszedł następca "EDT" - Spiritual Black Dimnesions. Muzyka na tym wydawnictwie została jeszcze bardziej zdominowana przez klawisze. Pojawiły się partie czystych, operowych wokali użyczonych przez Vortexa (gra też w Arcturus i Borknagar), natomiast za klawiszami zasiadł młody i zdolny muzyk - Mustis, który na propozycję Shagratha dołączył do zespołu.

Po wydaniu albumu Dimmu Borgir pojawia się na wielu dużych festiwalach muzycznych, m.in. na Dynamo Festival. Jest także nominowany do norweskiej nagrody Grammy.

W 2001 wychodzi przełomowy i najwyżej oceniony dotychczas album - Puritanical Euphoric Misatnhropia. W dużej mierze klawisze zastąpiła tutaj orkiestra symfoniczna, a muzyka stała się jeszcze bardziej agresywna, mocna i dojrzała.

W samym zespole zaszły istotne zmiany - odeszli Astennu, Nagash oraz Tjodalv. Miejsce za perkusją zajął jeden z najlepszych obecnie europejskich perkusistów - Nicholas Barker (poprzednio w Cradle of Filth), basem zajął się Vortex - który z sesyjnego wokalisty stał się oficjalnym muzykiem - a wokalizy jego można usłyszeć w kilku kawałkach na "Puritanical...", natomiast rolę gitarzysty przejął Galder - lider Old Man's Child.

Nowy kierunek w jakim poszedł zespół nie wszystkim się spodobał i niektórzy fani odwrócili się od zespołu, natomiast wielu przeciwników dało się przekonać do muzyki Dimmu Borgir.

We wrześniu 2003 roku wydany zostaje ostatni dotychczas album - Death Cult Armageddon - równie wysoko oceniony co poprzednik - w którym są bardziej rozbudowane partie symfoniczne. Zaletą jest klarowne brzmienie krążka. Niedługo po premierze krążka z zespołu odszedł Barker, a jego miejsce zajął Reno Killerich.

tapety: